1) غزل " من و تو " 2) غزل "چه شد ؟! "

امروز صبح (یکشنبه 30 تیر 92) ساعت 9 بود که موبایلم زنگ خورد  معمولا شبها سایلنت میکنم اما اینبار از یادم رفته بود !کد تهران بود فکر کردم کورس ، مهرداد ، یا انتشارات راز نهانه ! اما گفت از خبرگزاری  " ایبنا " ( خبرگزاری کتاب ایران ) تماس میگیریم ! 

چیزی حدود 80 درصدم تو خواب بودم و  با 20 درصد باقیمانده و بعد از کلی نادعلی گفتن یک چشمم باز شد و به سواالات آقای فرشاد شیرازی خبرنگار محترم جواب می دادم  اما از شما چه پنهان بیشتر سوالا رو اشتباه پاسخ گفته بودم  

یه تعداد هم خودش ، اشتباه برداشت کرده بود ! 

مثلا من نگفته بودم  بهروز در کتاب «همان گناه همیشه» اش شعر شاعران ایوان رو به چاپ رسونده! 

یا مجموعه ی « غزل عشق است » شعر کردیه ! و ... اشتباهات دیگر  

ولی  همونجور که خودش گفته بود چند دقیقه ی بعد رو سایت خبرگزاری بود 

تازه فهمیدم که مثلا من داشتم طی این مکالمه مصاحبه می دادم  و خودم نمی دونستم ! 

 با این حال برای معرفی مجموعه بد نبود : 

لینک مصاحبه ام با "خبرگزاری ایبنا "  

................................................................................................................................................................... 

1)  غزل  " من و تو " 

من و تو هر دو به یک شهر و  ز هم بی خبریم 

 

 هر دو دنبال دلِ گمشده ای ، دربدریم
 

ما که محتاج نفسهایِ همیم ، آه ! چرا
 
از کنار تنِ یخ کرده ی هم می گذریم؟
 

ما دو کبکیم – هواخواهِ هم – امّا افسوس
 
هردو پر بسته ی چنگالِ قضا و قدَریم
 

آسمان ، یا که قفس !؟ آه ! چه فرقی دارد
 
سرِ پرواز نداریم که ، بی بال و پَریم
 

حال ، دیگر من و تو ، فاصله مان فرسنگ است
 
گرچه دیوار به دیوارِ هم و "در " به "دریم "
 

همه ی ترسم از این بود : می آید روزی
 
من و تو هر دو به یک شهر و  ز هم بی خبریم  

 

 

....................................................................................................................................................................

 2)  غزل " چه شد !؟ "

چه شد اینگونه دلت از تپش و شور افتاد؟! 

 روی شادابِ تو کِز کرده و مهجور افتاد 

 
به دو راهی نرسیدیم ، چه شد یکباره 

 راه ، کج کرد و دلت از دلِ من ، دور افتاد؟ 

 
آفتاب ، از دلِ چشمانِ تو پیدا می شد 

 پلک ، برهم زدی و ماهِ من از نور افتاد 

 
دستگاهِ تو ، مگر رویِ خوشی ساز نبود؟! 

 نوبت ما که شد از شور ، به ماهور افتاد؟! 

 
غرقِ دریای خودم بودم و دربند شدم 

 دلم – این ماهیِ سرگشته – چو در تور افتاد 

 
من و محکومیِ عشقِ تو ، همانجایی که
 
قرعه ی رفتنِ بر دار، به منصور افتاد 

 
باز باران و تب و خستگی و تنگِ غروب 

 همه اسبابِ پریشانی من ، جور افتاد 

..................................................................................................................................................................... 

دانلود غزل کردی  " کم خود بگر ئرامان " 

........................................................................................................................................................................................................................... 

      شیرکو بی کَس امپراتور شعر دنیا

            در وبلاگ دیگرم